Door mij beklommen bergen

Enkele statistieken (laatste bijwerking: 03/10/2021):

Totaal aantal bergen: 322

De lijst der ijdelheid:

1. Mont Blanc, 4810m (Mont Blanc massief, F/I) 2020 PD
2. Dufourspitze (Monte Rosa), 4634m (Wallis, CH) 2021 PD+
3. Signalkuppe (Monte Rosa), 4554m (Wallis, I/CH) 2007 PD
4. Dôme du Goûter, 4304m (Mont Blanc massief, F/I) 2020 PD
5. Finsteraarhorn, 4274m (Berner Alpen, CH) 2018 AD-
6. Vincent Pyramide, 4215m (Wallis, I) 2007 PD
7. Alphubel, 4210m (Wallis, CH) 2005 PD
8. Rimpfischhorn, 4199m (Wallis, CH), 2011 PD+/AD-
9. Aletschhorn, 4193m (Berner Alpen, CH) 2016 PD+/AD-
10. Strahlhorn, 4190m (Wallis, CH) 2005 PD
11. Dent d’Hérens, 4171m (Wallis, CH/I) 2020 AD
12. Djebel Toubkal, 4167m (Atlas, MK), 2014 T3
13. Breithorn, 4164m (Wallis, CH), 2011 F
14. Mönch, 4109m (Berner Alpen, CH) 2004 PD+/AD-
15. Barre des Écrins, 4102m (Écrins, F) 2015 PD+
16. Gran Paradiso, 4061m (Grajische Alpen, I) 2009 F+
17. Piz Bernina, 4049 (Bernina, CH) 2008 PD+
18. Allalinhorn, 4027m (Wallis, CH) 2005 F
19. Weissmies, 4023m (Wallis, CH) 2005, 2009 PD
20. Dôme de Neige, 4015m (Écrins, F) 2015 F
21. Lagginhorn, 4010m (Wallis, CH) 2009 PD
22. Piz Palü, 3905/3882/3823m (Bernina, CH/I) 2008 PD+ (Überschreitung)
23. Bellavista, 3890/3880/3799m (Bernina, CH/I) 2008 PD
24. La Ruinette, 3875m (Wallis, CH) 2021 PD
25. Mont Blanc de Cheilon, 3869m (Wallis, CH), 2012 PD
26. Aiguille du Goûter, 3863m (Mont Blanc massief, F) 2020 F
27. Monviso, 3841m (Cottische Alpen, I), 2013 PD+
28. Grossglockner, 3798m (Hohe Tauern, A), 2014 AD (Stüdlgrat)
29. Balfrin, 3795m (Wallis, CH), 2011 F+
30. Piz Morteratsch, 3751m (Bernina, CH) 2008 
31. Roche Faurio, 3730m (Écrins, F) 2015
32. Balmhorn, 3699m (Berner Alpen, CH) 2007
33. Monte Disgrazia, 3678m (Bergell, I) 2006
34. Dômes de Miage, 3672m (Massif du Mont Blanc, F) 2017
35. Montagne des Agneaux, 3664m (Écrins, F) 2015
36. Blümlisalphorn, 3657m (Berner Alpen, CH) 2008
37. Gross Bigerhorn, 3626m (Wallis, CH), 2011
38. Barrhorn (Äusseres, 3610m; Inneres, 3583m) (Wallis, CH) 2010
39. Bessanese, 3604m (Alpe di Graie, I) 2013
40. Galenstock, 3586m (Urner Alpen, CH) 2010
41. Hochfeiler, 3510m (Zillertaler Alpen, A/I) 1993
42. Grande Lui, 3509m (Mont Blanc massief, CH) 2013
43. Mulhacén, 3479m (Sierra Nevada, E) 2019
44. Grosser Möseler, 3478m (Zillertaler Alpen, A/I) 1993
45. Gspaltenhorn, 3436m (Berner Alpen, CH) 2008
46. Aiguille de la Bérangère, 3425m (Massif du Mont Blanc, F) 2017
47. Oberrothorn, 3414m (Wallis, CH) 2007
48. Piz Linard, 3410m (Silvretta, CH) 2019
49. Veleta, 3398m (Sierra Nevada, E) 2019
50. Pigne de la Lé, 3396m (Wallis, CH), 2011
51. Cima di Castello, 3385m (Bergell, CH/I) 2006
52. Mont Avril, 3347m (Wallis, CH/I) 2007
53. Platthorn, 3345m (Wallis, CH) 2005
54. Rosablanche, 3336m (Wallis, CH), 2012
55. Monte Sissone, 3330m (Bergell, CH/I) 2006
56. Piz Buin, 3312m (Silvretta, A/CH) 2019
57. Cima de Argentera Sud, 3297m (Alpe Maritime, I), 2013
58. Piz Languard, 3286m (Livignoalpen, CH) 2008
59. Ränfenhorn, 3259m (Berner Alpen, CH) 2016
60. Haute Cime des Dents du Midi, 3257m (Alpes du Chablais, CH) 2012
61. Puntal de la Caldera, 3226m (Sierra Nevada, E) 2019
62. Wollbachspitze, 3210m (Zillertaler Alpen, A/I) 1991
63. Munt Pers, 3207m (Bernina, CH) 2008
64. Jegihorn, 3206m (Wallis, CH) 2009
65. Mont Tondu, 3196m (Massif du Mont Blanc, F) 2017
66. Loma Pelada, 3181m (Sierra Nevada, E) 2019
67. Piz Trovat, 3146m (Bernina, CH) 2008
68. Schönbichler Horn, 3134m (Zillertaler Alpen, A) 1990, 1995
69. Kleines Allalin, 3070m (Wallis, CH) 2005
70. Sass Queder, 3066m (Bernina, CH) 2008
71. Grand Muvéran, 3051m (Berner Alpen, CH) 2021
72. Mutthorn, 3035m (Berner Oberland, CH) 2020
73. Kleines Furkahorn, 3026m (Urner Alpen, CH) 2010
74. Kesselkogel, 3004m (Dolomiten, I) 2011
75. Monte Moro, 2984m (Wallis, CH/I) 2001
76. Tête Noire, 2981m (Wallis, CH) 2012
77. Ahornspitze, 2973m (Zillertaler Alpen, A)
78. Schesaplana, 2965m (Rätikon, A/CH) 2002
79. Zugspitze, 2963m (Wetterstein, D/A) 2002, 2014
80. Pointe de Drône, 2950m (Walliser Alpen, CH) 2013
81. Üssere Fisistock, 2945m (Berner Oberland, CH) 2020
82. Chli Bielenhorn, 2940m (Urner Alpen, CH) 2010
83. Mont Blava, 2932m (Valais, CH) 2012
84. Piz Badus, 2928m (Gotthardmassiv, CH) 2010
85. Piz Carlit, 2921m (Pyrénées, F) 2021
86. Grosser Trögler, 2902m (Stubaier Alpen, A) 2002
87. Grande Chenalette, 2890m (Walliser Alpen, CH) 2013
88. Pic du Géant (Bastiments), 2881m (Pyrénées, E/F) 2009
89. Lembert Dome, 2880m (Sierra Nevada, USA) 2001
90. Gross Sidelhorn, 2878m (Berner Alpen, CH) 2018
91. Grinbergspitzen, 2867m (Mittlere), 2785m (Vordere) (Zillertaler Alpen, A) 1994
92. Vermuntkopf, 2851m (Silvretta, A) 2019
93. Östlicher Kromerspitz, 2843m (Silvretta, CH/A) 2019
94. Dürrenstein, 2839m (Dolomiten, I)
95. Rossbodenstock, 2836m (Gotthardmassiv, CH) 2010
96. Pic d’Arriel, 2824m (Pyrénées, F) 2014
97. Sulzfluh, 2817m (Silvretta, CH/A) 2019
98. Seekofel, 2810m (Dolomiten, I)
99. Rotwand, 2806m (Dolomiten, I) 2011
100. Piz Tuma, 2784m (Gotthardmassiv, CH) 2010
101. Kleinlitzner, 2783m (Silvretta, A) 2019
102. Parlet, 2767m (Gotthardmassiv, CH) 2010
103. Sidelhorn, 2764m (Berner Alpen, CH) 2018
104. Rastkogel, 2762m (Tuxer Alpen, A)
105. Grand Ferrand, 2758m (Dévoluy, F) 2015
106. Pazolastock, 2740m (Gotthardmassiv, CH) 2010
107. Tschingellochtighorn, 2735m (Berner Alpen, CH) 2007
108. Aourirt n’ Ouassif, 2724m (Atlas, MK), 2014
109. Petit Ferrand, 2724m (Dévoluy, F), 2015
110. Piz Tagliola, 2708m (Gotthardmassiv, CH) 2010
111. Gra de Fajol, 2708m (Pyrénées, E) 2009
112. Petit Pic d’Arriel, 2683m (Pyrénées, F) 2014
113. Pointe de Leschaux, 2665m (Vanoise, F) 2007
114. Breitgriesskarspitze, 2590m (Karwendel, A) 2003
115. Schlern (Petz), 2563m (Dolomiten, I) 2011
116. Kreuzjoch, 2558m (Kitzbühler Alpen, A)
117. Grosser Solstein, 2540m (Karwendel, A) 2009
118. Mont Joly, 2525m (Massif du Beaufortain, F) 1990
119. Lamsenspitze, 2508m (Karwendel, A)
120. Gilfert, 2506m (Tuxer Alpen, A)
121. Pic d’Anie, 2504m (Pyrénées; F) 2014
122. 111. Säntis, 2501m (Alpstein, CH) 2011
123. Wissmilen, 2483m (Glarner Alpen, CH) 2012
124. Sonnjoch, 2457m (Karwendel, A)
125. Rudlhorn, 2448m (Deferegger Alpen, I)
126. Altmann, 2436m (Alpstein, CH) 2011
127. Grosser Galtenberg, 2425m (Kitzbühler Alpen, A)
128. Schwarzstöckli, 2385m (Glarner Alpen, CH) 2012
129. Chälbersäntis, 2377m (Alpstein, CH) 2011
130. Nördliche Linderspitze, 2374m (Karwendel, D/A) 2009
131. Wisschamm, 2348m (Glarner Alpen, CH) 2012
132. Daniel, 2340m (Ammergauer Alpen, A) 2002
133. Upsspitze, 2332m (Ammergauer Alpen, A) 2002
134. Tour d’Aï, 2332m (Préalpes fribourgeoises, CH) 2017
135. Tour de Mayen, 2326m (Préalpes fribourgeoises, CH) 2017
136. Sulzleklammspitze, 2319m (Karwendel, D/A) 2009
137. Südliche Linderspitze, 2305m (Karwendel, D/A) 2009
138. Kirchlespitze, 2302m (Karwendel, D/A) 2009
139. Schilt, 2300m (Glarner Alpen, CH) 2012
140. Hochiss, 2299m (Rofangebirge, A)
141. Bettlerkarspitze, 2268m (Karwendel, A)
142. Seekarlspitze, 2267m (Rofangebirge, A)
143. Rofanspitze, 2259m (Rofangebirge, A)
144. Soiernspitze, 2257m (Karwendel, D) 2009
145. Spieljoch, 2236m (Rofangebirge, A)
146. Sagzahn, 2228m (Rofangebirge, A)
147. Vorderes Sonnwendjoch, 2224m (Rofangebirge, A)
148. Dalfazer Wand, 2210m (Rofangebirge, A)
149. Reissende Lahnspitze, 2209m (Karwendel, D) 2009
150. Pic de Bielle, 2207m (Pyrénées, F) 2014
151. Guffertspitze, 2195m (Rofangebirge, A)
152. Haidachstellwand, 2190m (Rofangebirge, A)
153. Roslenfirst, 2151m (Alpstein, CH) 2011
154. Dalfazer Rosskopf, 2143m (Rofangebirge, A)
155. Grosser Gamsstein, 2142m (Tuxer Alpen, A)
156. Tour de Famelon, 2138m (Préalpes fribourgeoises, CH) 2017
157. Wiedersberger Horn, 2128m (Kitzbühler Alpen, A)
158. Chreialpfirst, 2126m (Alpstein, CH) 2011
159. Mutschen, 2121m (Alpstein, CH) 2011
160. Wildseeloder, 2117m (Kitzbühler Alpen, A), 2011
161. Mondscheinspitze, 2106m (Karwendel, A)
162. Stanser Joch, 2102m (Karwendel, A)
163. Schafreuter, 2102m (Karwendel, D/A)
164. Seebergspitze, 2085m (Karwendel, A)
165. Hahnkampl, 2085m (Karwendel, A)
166. Vorderunnütz, 2078m (Rofangebirge, A)
167. Hochunnütz, 2075m (Rofangebirge, A)
168. Feldernkopf, 2071m (Karwendel, D) 2009
169. Rotspitze, 2067m (Rofangebirge, A)
170. Seekarspitze, 2053m (Karwendel, A)
171. Schöttlkarspitze, 2050m (Karwendel, D) 2009
172. Feldernkreuz, 2048m (Karwendel, D) 2009
173. Gschöllkopf, 2039m (Rofangebirge, A)
174. Beskid, 2012m (Tatra, Pol) 2016
175. Bärenkopf, 1991m (Karwendel, A)
176. Juifen, 1988m (Karwendel, A)
177. Ebner Joch, 1957m (Rofangebirge, A)
178. Rosskogel, 1940m (Rofangebirge, A)
179. Kleiner Gamsstein, 1924m (Tuxer Alpen, A)
180. Plumsjochspitze, 1921m (Karwendel, A)
181. Predigtstuhl, 1921m (Karwendel, D) 2009
182. Mont Ventoux, 1909m (Alpes provençales, F) 2020
183. Gratlspitze, 1899m (Kitzbühler Alpen, A)
184. Puy de Sancy, 1885m (Massif central, F)
185. Jenner, 1874m (Berchtesgadener Alpen, D) 2015
186. Soum de Grum, 1870m (Pyrénées, F) 2014
187. Stauberenkanzel, 1860m (Alpstein, CH) 2011
188. Montagne de Lure, 1826m (Provence)
189. Hochplatte, 1814m (Karwendel, A)
190. Schneidjoch, 1810m (Rofangebirge, A)
191. Puy de Cacadogne, 1784m (Massif central, F) 2021
192. Roc de Cuzeau, 1734m (Massif central, F) 2021
193. Sommet de Finiels, Mont Lozère, 1699m (Cévennes, F) 2015, 2017
194. Puy de Clierge, 1691m (Massif central, F) 2021
195. Le Chasseron, 1607m (Jura, CH) 2014
196. Le Chasseral, 1607m (Jura, CH) 2017
197. Petit Chasseral, 1571m (Jura, CH) 2017
198. Feldberg, 1493m (Schwarzwald, D) 2014
199. Le Soliat, 1465m (Jura, CH) 2014
200. Le Capucin, 1463m (Massif central, F) 2021
201. Seebuck, 1448m (Schwarzwald, D) 2014
202. Grand Ballon, 1424m (Vosges, F) 2011, 2021
203. Herzogenhorn, 1415m (Scharzwald, D) 2014
204. Belchen, 1414m (Schwarzwald, D) 2014
205. Storkenkopf, 1366m (Vosges, F) 2013, 2021
206. Le Hohneck, 1363m (Vosges, F) 2012, 2013 (1), 2013 (2), 2013 (3), 2015, 2017,  2020, 2021
207. Kastelberg 1350m (Vosges, F) 2013
208. Ben Nevis, 1344m (Highlands, UK) 1998
209. Klintzkopf, 1330m (Vosges, F) 2013
210. Rothenbachkopf, 1316m (Vosges, F) 2011, 2013, 2021
211. Lauchenkopf, 1314m (Vosges, F) 2013
212. Batteriekopf, 1311m (Vosges, F) 2011, 2013, 2021
213. Haut de Falimont, 1306m (Vosges, F) 2013, 2015
214. Gazon du Faing, 1306m (Vosges, F) 2013, 2014
215. Rainkopf, 1305m (Vosges, F) 2011, 2013, 2021
216. Gazon de Faîte, 1303m (Vosges, F) 2013, 2020
217. Ringbuhl, 1302m (Vosges, F) 2013
218. Soultzereneck, 1302m (Vosges, F) 2013, 2014, 2020
219. Mont Raimeux, 1302m (Jura, CH) 2017
220. Capo d’Orto, 1294m (Corsica, F) 2004
221. Le Tanet, 1292m (Vosges, F) 2013, 2015, 2020
222. Petit Hohneck, 1289m (Vosges, F) 2013, 2020
223. Hilsenfirst, 1274m (Vosges, F) 2013
224. Le Petit Ballon, 1272m (Vosges, F) 2013, 2016
225. Le Schweisel, 1271m (Vosges, F) 2013, 2021
226. Jungfrauenkopf, 1268m (Vosges, F) 2021
227. Trehkopf, 1266m (Vosges, F) 2021
228. Trône du Roy (Turon d’Aurey), 1266m (Pyrénées, F) 2014
229. Schnepfenriedkopf, 1258m (Vosges, F) 2013
230. Nonselkopf, 1257m (Vosges, F) 2013
231. Le Gresson, 1252m (Vosges, F) 2012
232. Ballon d’Alsace, 1247m (Vosges, F) 2012, 2018, 2019
233. Marksteinkopf, 1241m (Vosges, F) 2021
234. Sant Jeroni (Montserrat), 1236m (Catalugna, E) 2000
235. Medvedin, 1235m (Krokonose, CZ)
236. Tête de Fellering, 1226m (Vosges, F) 2014, 2018
237. Le Grand Brézouard, 1224m (Vosges, F) 2013
238. Tête des Perches, 1222m (Vosges, F) 2012, 2018
239. Tête des Immerlins, 1216m (Vosges, F) 2013
240. Tête des Faux, 1208m (Vosges, F) 2013
241. Grand Ventron, 1204m (Vosges, F) 2017, 2018, 2021
242. Petit Drumont, 1200m (Vosges, F) 2014, 2018
243. Rimbachkopf, 1195m (Vosges, F) 2018
244. Rossberg, 1192m (Vosges, F) 2018
245. Ballon de Servance, 1190m – limite zone militaire (Vosges, F) 2018, 2019
246. Thannerhubel, 1183m (Vosges, F) 2018
247. Vogelstein, 1181m (Vosges, F) 2018
248. Tête de Bouloie, 1166m (Vosges, F) 2018
249. Haut de Felsach, 1161m (Vosges, F) 2018, 2021
250. Tête du Chat Sauvage, 1153m (Vosges, F) 2018
251. Planche des Belles Filles, 1148m (Vosges, F) 2019
252. Chaume de Sérichamp, 1142m (Vosges, F) 2015
253. Tête des Charbonniers, 1138m (Vosges, F) 2018
254. Haut des Helzieux, 1128m (Vosges, F) 2018
255. Molkenrain, 1125m (Vosges, F) 2021
256. Ronde Tête, 1117m (Vosges, F) 2012
257. Stob Coire nan Lochan, 1115m (Highlands, UK) 1998
258. Tête de Charborue, 1114m (Vosges, F) 2019
259. Mittelrainkopf, 1101m (Vosges, F) 2018
260. Champ du Feu, 1099m (Vosges, F) 2017
261. Snowdon, 1085m (Wales, UK) 1994, 2018
262. Garnedd Ugain, 1065m (Wales, UK) 1994
263. Tête des Cèpes, 1059m (Vosges, F) 2019
264. Montagne Sainte Victoire (Pic des Mouches (Alpes provençales, F) 2020
265. Rocher de Mutzig, 1008m (Vosges, F) 2020
266. Le Donon, 1008m (Vosges, F) 2016, 2020
267. Mount Zas, 1004m (Naxos, GR) 2018, 2019
268. Glyder Fawr, 999m (Wales, UK) 1994
269. Le Narion, 998m (Vosges, F) 2020
270. Le Noll, 991m (Vosges, F) 2020
271. Scafell Pike, 978m (Lake District, UK) 2016
272. Le Climont, 965m (Vosges, F) 2017
273. Le Petit Donon, 961m (Vosges, F) 2016, 2020
274. Schneeberg, 961m (Vosges, F) 2020
275. Helvellyn, 950m (Lake District, UK) 2016
276. Urstein, 946m (Vosges, F) 2020
277. Haute Loge, 934m (Vosges, F) 2020
278. Tête des Blanches Roches, 916m (Vosges, F) 2020
279. Petit Katzenberg, 902m (Vosges, F) 2020
280. Bow Fell, 902m (Lake District, UK) 2016
281. Tête de Bipierre, 901m (Vosges, F) 2020
282. La Chatte Pendue, 900m (Vosges, F) 2020
283. Great Gable, 899m (Lake District, UK) 2016
284. Tête de Mérelle, 897m (Vosges, F) 2013
285. Cadair Idris, 893m (Snowdonia, Wales, UK) 2018
286. Nethermost Pike, 891m (Lake District, UK) 2016
287. Esk Pike, 885m (Lake District, UK) 2016
288. Fairfield, 873m (Lake District, UK) 2016
289. Dollywagon Pike, 858m (Lake District, UK) 2016
290. Mont Ménard, 843m (Vosges, F) 2019
291. Heart Crag, 822m (Lake District, UK) 2016
292. The Old Man of Coniston, 803m (Lake District, UK) 2016
293. Kirk Fell, 802m (Lake District, UK) 2016
294. Green Gable, 801m (Lake District, UK) 2016
295. Swirl How, 802m (Lake District, UK) 2016
296. Brim Fell, 796m (Lake District, UK) 2016
297. Le Voyemont, 793m (Vosges, F) 2017
298. Dove Crag, 792m (Lake District, UK) 2016
299. Great Carrs, 788m (Lake District, UK) 2016
300. Dow Crag, 778m (Lake District, UK) 2016
301. Croagh St Patrick, 764m (Mayo, IE) 2003
302. Y Llethr, 756m (Snowdonia, Wales, UK) 2018
303. Dale Head, 753m (Lake District, UK) 2016
304. Diffwys, 750m (Snowdonia, Wales, UK) 2018
305. Pap of Glencoe, 742m (Highlands, UK) 1998
306. Brandreth, 715m (Lake District, UK) 2016
307. Rhinog Fach, 712m (Snowdonia, Wales, UK) 2018
308. Pike of Blisco, 705m (Lake District, UK) 2016
309. L’Abatteux, 698m (Vosges, F) 2017
310. Grey Knotts, 697m (Lake District, UK) 2016
311. Pic Saint-Loup, 658m (Cévennes, F) 2021
312. High Pike, 656m (Lake District, UK) 2016
313. High Spy, 653m (Lake District, UK) 2016
314. Kinder Scout, 636m (Peak District, UK) 2019
315. Bleaklow, 633m (Peak District, UK) 2019
316. Grand Wintersberg, 581m (Vosges, F) 2019
317. Black Hill, 580m (Peak District, UK) 2019
318. Benlettery, 580m (Galway, IE) 2003
319. Maiden Moor, 576m (Lake District, UK) 2016
320. Mam Tor, 517m (Peak District, UK) 2019
321. Low Pike, 508m (Lake District, UK) 2016
322. Catbells, 451m (Lake District, UK) 2016

Lijstje meerdaagse wandel/bergtochten

Vanavond heb ik het idee om een lijstje aan te leggen van de door mij volbrachte meerdaagse wandel/bergtochten. Ik hou daarbij geen rekening met mijn talrijke meerdaagse alpinisme-uitstapjes, daar dit een volledig andere discipline is.

#1: 1991: Stukje van de Berliner Höhenweg (Oostenrijk)

1. Breitlahner – Alpenrosehütte – Berliner Hütte
2. Berliner Hütte – Schönbichler Horn – Furtschaglhütte – Schlegeisspeicher

#2: 1995: Berliner Höhenweg (Oostenrijk)

1. Gamsgrube – Gamshütte
2. Gamshütte – Pitzenalm – Wesendlkarsee – Friesenberghaus
3. Friesenberghaus – Olperer Hütte – Alpeiner Scharte – Geraer Hütte
4. Geraer Hütte – Innervals – Geistbeckweg – Landshuter Europahütte
5. Landshuter Europahütte – Kraxentrager (poging) – Pfitscher-Joch-Haus
6. Pfitscher-Joch-Haus – Schlegeisspeicher – Furtschaglhaus
7. Furtschaglhaus – Schönbichler Horn – Berliner Hütte
8. Berliner Hütte – Schwarzensee – Nördliche Mörchnerscharte – Greizer Hütte
9. Greizer Hütte – Lapenscharte – Kasseler Hütte
10. Kasseler Hütte – Grüne-Wand-Hütte

#3: 1999: Annapurna Circuit (tot Jomosom) (Nepal)

1. Besi Sahar – Bahudanda
2. Bahudanda – Chamje
3. Chamje – Bagarchap
4. Bagarchap – Chame
5. Chame – Pisang
6. Pisang – Manang
7. Manang – Yak Kharka
8. Yak Kharka – Thorung Pedi High Camp
9. Thorung Pedi High Camp – Thorung La – Muktinath
10. Muktinath – Jomosom

#4: 2003: Karwendel (Duitsland/Oostenrijk)

1. Mittenwald – Hochlandhütte
2. Hochlandhütte – Wörner (poging) – Bäralpl – Karwendelhaus
3. Karwendelhaus – Toni-Gaugg-Weg – Breitgrieskarspitze – Pleisenhütte
4. Pleisenhütte – Scharnitz

#5: 2004: Grindelwald (Zwitserland)

1. Grindelwald – First
2. First – Bachsee – Spitzen – Grindelwald

#6: 2005: Zermatt (Zwitserland)

1. Schwarzsee – Hörnlihütte – Trift
2. Trift – Platthorn – Trift – Zermatt

#7: 2006: Bergell (Zwitserland)

1. Promontogno – Capanna Sasc Furä – Viäl – Capanna di Sciora
2. Capanna di Sciora – Pass Cacciabella Sud – Albigna Stausee – Pranzaira

#8: 2007: Wallis – Val de Bagnes (Zwitserland)

1. Mauvoisin – Cabane de Chanrion
2. Cabane de Chanrion – Fenêtre de Durand – Mont Avril – Cabane de Chanrion
3. Cabane de Chanrion – Tsofeiret – Mauvoisin

#9: 2009: Karwendel (Duitsland/Oostenrijk)

1. Krün – Fischbachalm – Lakaiensteig – Soiernhütte
2. Soiernhütte -Schöttelkarspitze – Soiernspitze – Fereinalm – Hochlandhütte
3. Hochlandhütte – Predigtstuhl – Mittenwalder Höhenweg – Brunnsteinhütte
4. Brunnsteinhütte – Scharnitz – Eppzirler Alm – Solsteinhaus
5. Solsteinhaus – Grosser Solstein – Höttinger Schützensteig – Neue Magdeburger Hütte – Hochzirl

#10: 2010: Urner Alpen (Zwitserland)

1. Göscheneralpsee- Bergseehütte
2. Bergseehütte – Chelenalphütte
3. Chelenalphütte – Chelenalptal – Dammahütte
4. Dammahütte – Göscheneralpsee

#11: 2011: Dolomiten – Rosengarten (Italië)

1. Seis – Schlernbödelehütte – Schlernhaus – Schlern – Schlernhaus
2. Schlernhaus – Tierser Alpl Hütte – Molignonpass – Grasleitenpass – Vajolethütte – Gartlhütte – Vajolethütte
3. Vajolethütte – Grasleitenpasshütte – Kesselkogel (Klettersteig West/Ostflanke) – Passo de Antermoia – Grasleitenpasshütte – Vajolethütte – Passo di Cigolade – Rotwandhütte
4. Rotwandhütte – Rotwand – Masaré Klettersteig – Rotwandhütte – Rifugio Paolina – Karerpass

#12: 2011: Alpstein (Zwitserland)

1. Brülisau – Sämtisersee – Fälensee – Saxer Lücke – Saxer First – Mutschen – Zwinglipasshütte – Altmann- Zwinglipasshütte
2. Zwinglipasshütte – Altmannsatel – Rotsteinpasshütte – Lisengrat – Säntis – Meglisalp – Widderalpsattel – Hundsteinhütte
3. Hundsteinhütte – Saxer Lücke – Stauberenkanzel – Brülisau

#13: 2012: Glarner Alpen (Zwitserland)

1. Mollis – Frönalppass- Schilt – Schwarzstöckli – Murgseehütte
2. Murgseehütte – Wissmeilen – Spitzmeilenhütte
3. Spitzmeilenhütte – Flums

#14: 2013: Vogezen – traverse met SRN (Frankrijk)

1. Col de la Schlucht – Gazon de Faîte – Gazon du Faing – LeTanet – Col de la Schlucht – Les Trois Fours (CAF)
2. Les Trois Fours – Le Hohneck – Le Kastelberg – Rainkopf – Rothenbachkopf – Batteriekopf – Schweisel – Le Markstein
3. Le Markstein – Grand Ballon – Geishouse – Moosch

#15: 2013: Ladakh – Markha Valley (Indië)

1. Chilling, 3186m – Skyu, 3392m
2. Skyu, 3392m – Markha, 3815m
3. Markha, 3815m – Hankar, 3897m
4. Hankar, 3897m – Nimaling, 4730m
5. Nimaling, 4730m – Gongmaru La, 5130m – Chogdho, 3980m
6. Chogdho, 3980m – Shang Sumdo, 3680m

#16: 2014: Groot-Hertogdom-Luxemburg

1. Dasburg – Vianden
2. Vianden – Beaufort
3. Beaufort – Petite Suisse luxembourgeoise – Echternach

#17: 2014: Atlas (Marokko)

1. Setti Fatma, 1500m – Timichchi, 1850m (4u, 350m H, 13km)
2. Timichchi, 1850m – Tizi-n-Tacheddirt, 3230m (4u) – Tacheddirt, 2345m (2u), totaal =
   6u, 1380m H, 885m D, 11km
3. Tacheddirt, 2345m – Tizi-n-Tamatert, 2279m (2u30) – Aourirt-n-Ouassif, 2724m (1u30) – Imlil, 1740m (3u), totaal = 7u, 450m H, 1050m D, 12km
4. Imlil, 1740m – Aroumd, 1900m (1u) – Sidi Chamharouch, 2350m (1u30) – Refuge
   Toubkal, 3200m (2u30), totaal = 5u, 1460m H, 11km
5. Refuge Toubkal, 3200m – Jbel Toubkal, 4167m (3u30) – Refuge Toubkal, 3200m (3u)
   – Aroumd, 1900m (3u) – Imlil, 1740m (45 min.), totaal = 10u15, 1000m H, 2450m D,
   18km

#18: 2014: Hautes Fagnes (België)

1. Barrage de la Vesdre – Kaiser-Karls-Bettstatt – Monschau
2. Monschau – l’Ehrensteinley – Grand Bongard – Barrage de la Vesdre

#19: 2015: Vogezen (Frankrijk)

1. Col de la Schlucht – Le Tanet – Lac Vert – Schanzwasen
2. Schanzwasen – Col de la Schlucht – Les Trois Fours – Le Hohneck – Les Trois Fours
3. Les Trois Fours – Col de la Schlucht

#20: 2016: Lake District (UK – Engeland)

1. Patterdale – Helvellyn – Fairfield – Ambleside – Coniston
2. Coniston – Old Man of Coniston – Swirl How – Wrynose Pass – Pike of Blisco – Great Langdale
3. Great Langdale – Bow Fell – Scafell Pike – Corridor Route – Sty Head – Wasdale Head
4. Wasdale – Black Sail Pass – Kirk Fell – Great Gable – Honister Pass – Borrowdale
5. Borrowdale – Honister Pass – Dale Head – Cat Bells – Keswick

#21: 2017: Vosges (Frankrijk)

1. Saales – Voyemont – Climont – Abri du Champ du Feu
2. Champ du Feu – Le Struthof – Schirmeck

#22: 2017: Vosges (Frankrijk)

1. La Bresse – Lac des Corbeaux – Auberge de la Chaume du Grand-Ventron
2. Auberge de la Chaume du Grand-Ventron – Col de Bramont – Col de l’Etang – Auberge au Pied du Hohneck
3. Auberge au Pied du Hohneck – Le Hohneck – Lac de Blanchemer – La Bresse

#23: 2017: Cévennes – “Le Stevenson” (Frankrijk)

1. La Bastide-Puylaurent – Chasseradès
2. Chasseradès – Le Bleymard
3. Le Bleymard – Mont Lozère – Sommet de Finiels – Le-Pont-de-Monvert
4. Le Pont-de-Monvert – Cassagnas (Espace Stevenson)
5. Cassagnas – Florac

#24: 2017: Cairngorms traverse (Scotland – UK)

1. Aviemore – Loch Morlich – Cairngorm Lodge
2. Cairngorm Lodge – Corrour Bothy
3. Corrour Bothy – Braemar
4. Braemar – Balmoral –  Ballater
5. Ballater – Balmoral – Glen Clova
6. Glen Clova – Glen Prosen
7. Glen Prosen – Kirriemuir

#25: 2018: Vosges méridionaux (France)

1. Saint-Maurice-sur-Moselle – Ballon de Servance – Ballon d’Alsace – Gresson
2. Gresson – Tête des Perches – Belacker – Thannerhubel – Thann
3. Thann – (bus) – Kruth – Grand Ventron – Col d’Oderen – Le Drumont – Col de Bussang – Rouge Gazon
4. Rouge Gazon – Saint-Maurice-sur-Moselle.

#26: 2018: Snowdonia National Park traverse from south to north – Cambrian Way (Wales, UK)

1. Corris – Cadair Idris (via Minffordd Path, afdaling via Pony Path) – Llynnau Cregennen – Arthog
2. Arthog – Fairbourne – Barmouth
3. Barmouth – Diffwys – Y Llethr – Rhinog Fach – Llyn Hywel – Trawsfynydd
4. Trawsfynydd – Llyn Trawsfynydd – Maentwrog – Llyn Stwlan – Croesor Quarry – Nantgwynant
5. Nantgwynant – Mount Snowdon (via Watkin Path, afdaling via PYG path) – Pen-y-Pass – Pen-y-Gwryd Hotel – Miner’s Track – Gwern Gof Isaf
6. Gwern Gof Isaf – Capel Curig – bus – Betws-y-Coed – trein – Llandudno
7. Llandudno – Great Orme’s Head – Conwy

#27: 2019: Vosges: Parc naturel régional des Ballons des Vosges per SRN (Frankrijk)

1. Plancher-les-Mines – Col d’Auxelles – Mont Ménard – Tête des Cèpes – Planche des Belles Filles – Ballon d’Alsace
2. Ballon d’Alsace – Col du Stalon – Ballon de Servance – Belfahy – Plancher-les-Mines

#28: 2019: Peak District: South-North traverse via de Limestone Way en de Pennine Way

1. Matlock – Bakewell
2. Bakewell – Mam Tor – Edale
3. Edale – Kinder Scout – Bleaklow Hill – Crowden
4. Crowden – Black Hill – Diggle
5. Diggle – Marsden

#29: 2019: centrale gedeelte van de Sierra Nevada

1. Capileira – Hoya del Portillo – Mulhacén – Rifugio Poqueira
2. Rifugio Poqueira – Veleta – Rifugio Poqueira – Hoya del Portillo

#30: 2020: Centrale Vogezen

1. Col de la Schlucht – Sentier des Roches – Frankenthal – Petit Hohneck – Lac du Schiessrothried – GR531 – Kastelbergwasen – Sentier des Névés – Hohneck – Refuge des 3 Fours
2. Refuge des 3 Fours – Col de la Schlucht – voiture – Dreieck – Ringbuhl – Gazon de Faîte – Taubenklangfelsen – Gazon du Faing (Soultzeren Eck) – Lac du Forlet – Lac Vert – Le Tanet – Dreieck

#31: 2021: GR 16 (Sentier de la Semois)

1. Lacuisine – Moyen – Barrage de la Vierre – Chiny – Roche de l’Ecureuil – Roche Pinco – Lacuisine – Martué
2. Martué – Florenville – Roche Lenel – Chassepierre – Sainte-Cécile – Herbeumont
3. Herbeumont – Tombeau du Chevalier – Mortehan – Auby-sur-Semois – Maka
4. Maka – Dohan – Bouillon
5. Bouillon – Abbaye de Clairefontaine – Tombeau du Géant – Rochehaut – Frahan – Mouzaive
6. Mouzaive – Chairière – Vresse-sur-Semois – Monceau-en-Ardenne – Graide-Station

Up and about the Lakeland fells

Een wandeling langs dales, fells en tarns in de voetsporen van Wordsworth, Coleridge, Turner, Ruskin en Wainwright.

Dag 1: Patterdale – Helvellyn – Fairfield – Ambleside – Coniston

Aantal km: 28,59km
Aantal uren: 8u15
Hoogtemeters: +1911m – 1875m
Wainwrights: 8 (Helvellyn, Nethermost Pike, Dollywaggon Pike, Fairfield, Hart Crag, Dove Crag, High Pike, Low Pike)

Ik ben vroeg uit de veren en als een van de eersten aan het ontbijt voor een full English breakfast: de eerste dag van de trektocht belooft onmiddellijk een kanjer te worden ! Ik stap richting Patterdale dorp (waar nog de gevolgen zichtbaar zijn van de rampzalige storm Desmond in december 2015) en verlaat dan snel de weg via een paadje dat de noordelijke flank van de Arnison Crag beroert. Een korte afdaling door het nog natte gras brengt me tot in het wondermooie, op dit uur van de dag nog volledig verlaten Grisedale. Ook hier volg ik maar kort het asfalt, een brugje leidt me immers naar rechts over de Grisedale Beck, om dan een steil maar zeer aangenaam pad te volgen op de rechterflank van het dal. Ik geniet, het weer is goed, de zalige bergwereld van het Lake District ontvangt me met open armen.

Bij Grisedale Brow aangekomen, stap ik met behulp van een stile (trapje) over één van de voor het Lake District kenmerkende alomtegenwoordige stenen muurtjes (www.lakedistrict.gov.uk: Dry stone walls are used to divide up the farming landscape and clear the fields of stones). Hier begint het serieuze werk: ik zie Helvellyn, de derde hoogste berg van Engeland, voor me opdoemen. Swirral Edge en Striding Edge zijn de klinkende namen van de bergkammen die naar de top leiden. Ik kies voor de beruchte Striding Edge, de iets hogere moeilijkheidsgraad en de komende rotsklimmetjes doen me al likkebaarden !

Helvellyn, met Striding Edge links en Swirral Edge rechts.

Al snel sta ik op Striding Edge, links en rechts gaat het steil naar beneden, en ik vlieg als een evenwichtskunstenaar over de rotsblokken. Dit is leuk gaan, het is nergens gevaarlijk, en het uitzicht op Red Tarn is fenomenaal. Eén passage (een afdaling van een tiental meter) vraagt wel wat voorzichtigheid, maar eigenlijk wordt het nergens echt moeilijk. Uiteraard moet je hier bij slecht en nat weer zeer goed oppassen, nog ieder jaar sterven er mensen op Striding Edge.

Impressies vanop Striding Edge.

Een stevige klim brengt me tenslotte op het brede plateau van de top van Helvellyn, 950m. Ik blijf er niet al te lang rondhangen, ondertussen is de mist komen opzetten, waardoor ik toch geen uitzicht heb, en ik heb nog een lange tocht voor de boeg. De vlakke kam leidt me richting Nethermost Pike, 891m. Ik kijk nog eens achterom en geniet van het mooie uitzicht op het profiel van Striding Edge en de wandelaars op de scherpe kam.

Het weer wordt steeds beter, en de kam tussen Helvellyn en Dollywagon Pike,858m, biedt weidse uitzichten over een ruw en verlaten landschap. De hoogste bergen van Engeland rond de Scafell Pike zijn goed zichtbaar, alsmede het verdere verloop van de tocht. Er wacht me een afdaling van enkele honderden meters naar het lieflijke meertje Grisedale Tarn, 574m.

Eens Grisedale Tarn bereikt, gaat het pad onverbiddellijk en direct weer steil de hoogte in, doel de platte top van Fairfield, 873m. Het panorama is het beste van de hele dag, Striding Edge, Windermere, Coniston Water, de Ierse Zee, de Scafells, de Eastern Fells, zoveel meertjes, zoveel mij nog onbekende, groen-, bruin- en grijskleurige bergen, overal schapen, en dat alles onder een heerlijk warm herfstzonnetje. Genieten !

Na Fairfield volgen de onbeduidende topjes Hart Crag en Dove Crag. Ik volg de kam (de oostelijke kant van de Rydal Horseshoe) nu direct in zuidelijke richting. De vermoeidheid begint toe te slaan, ik geniet plots minder van de prachtige omgeving. Het pad loopt parallel aan een enorme ‘dry wall’ die zich als een slang over de verschillende topjes (High Pike, Low Pike) kronkelt. Ik realiseer me amper hoeveel werk dit wel gekost moet hebben !

Low Pike, High Pike en Windermere.

De voeten doen serieus zeer en de benen zijn bijzonder zwaar wanneer ik tenslotte Ambleside bereik. Na al die uren bijna alleen rondgezworven te hebben, valt Ambleside tegen: veel te druk en toeristisch ! Ik ga op zoek naar de bushalte maar vind die niet onmiddellijk. Ik draai rondjes en keer dan uiteindelijk terug naar mijn beginpunt. Een bus rijdt mij voorbij: het is de mijne ! Ik zet het op een achtervolgen en haal hem nog net in aan de bushalte waar ik een half uur voorheen ook al stond. Ik heb de tijd om uit te blazen, over kronkelende en smalle wegetjes doet de bus drie kwartier over het traject naar Coniston. Dit dorpje is een echte verademing na Ambleside: lieflijk, rustig, een paar gezellige shops en pubs. Een paar inkopen, wat eten en drinken, en dan vat ik het laatste stuk van deze zeer lange dag aan: de klim naar de afgelegen en zeer mooi gelegen Coniston Coppermines Youth Hostel. En na een halfuurtje zit ook deze inspanning erop, ik check in en stort me onmiddellijk op de lokale biertjes. Ik heb een zeer lange maar buitengewone dag achter mij !

Coniston Coppermines YHA.

Dag 2: Coniston – Old Man of Coniston – Swirl How – Wrynose Pass – Pike of Blisco – Great Langdale

Aantal km: 18,9km
Aantal uren: 8u
Hoogtemeters: +1386m – 1474m
Wainwrights: 6 (Old Man of Coniston, Dow Crag, Brim Fell, Swirl How, Great Carrs, Pike of Blisco)

Na een goede nachtrust en een ditto English breakfast ben ik klaar voor een nieuwe grote etappe. De jeugdherberg is gelegen in een ruwe omgeving waar men eeuwenlang aan mijnbouw (koper) gedaan heeft. Een steile grindweg leidt me langs verscheidene afgesloten mijnschachten en vervallen gebouwen.

Na het idyllische Low Water begint het pad serieus te klimmen, ik heb het warm en de zweetdruppels vliegen in het rond. Maar kijk eens aan, daar is ie al, de top van de Old Man of Coniston, 803m. Een grote cairn markeert het hoogste punt. Ik heb deze beroemde berg helemaal voor mij alleen. In de verte zie ik Sellafield, de beruchte kerncentrale. De lucht is grijs en bewolkt. Tegenover de Old Man zie ik een machtig massief met enkele mooie rotspijlers (meer dan 100 klimroutes): de Dow Crag. Ik besluit om ook deze berg een klein bezoekje te brengen en na een uurtje sta ik op het hoogste punt (778m).

Op en rond de Old Man of Coniston en Dow Crag.

Na een korte pauze, een korte afdaling en een steil klimmetje, volg ik opnieuw de kam tussen de Old Man en Swirl How. Steeds weer mooie uitzichten, went een mens hier ooit aan ? De top van Swirl How, 802m, is goed bezocht.

Grijs en groen zijn vandaag de kleuren. Ik schuif op in de richting van de hoogste toppen van het Lake District (Scafell en Scafell Pike) en ben absoluut benieuwd naar de etappe van morgen.

Scafell en Scafell Pike, hoogste toppen van het Lake District en Engeland.

Maar eerst wacht me nog een lange afdaling naar de Wrynose Pass, waar ik een uurtje later aankom. Ik passeer de pas zonder omkijken of stoppen en loop weer omhoog. Ik passeer een indrukwekkende rotsplaat met tal van klimroutes en buig tenslotte aan de lieflijke Red Tarn naar rechts af in de richting van de laatste top van de dag, de Pike of Blisco, 705m. Daar aangekomen gun ik mezelf een langere pauze. Heerlijk het uitzicht op het beroemde Langdale, de gelijknamige Pikes en de vele windmolens in de Ierse Zee. Ik converseer met een paar vriendelijke fell walkers.

De afdaling naar Langdale langs een smal padje is zeer steil. De Langdale Pikes worden groter en indrukwekkender naarmate ik de bodem van de vallei bereik. Wat een lieflijke plek !

Great Langale en de Langdale Pikes.

Een lange dag gaat ten einde. Ik passeer het druk bezochte Old Dungeon Ghyll Hotel, trotseer een kudde koeien (die fameuze Britse ‘right of way’ doet je soms door weilanden vol met al dan niet uitgelaten vee gaan) en kom uiteindelijk moe maar voldaan aan het Great Langdale Bunkhouse aan tegenover het New Dungeon Ghyll Hotel. Ik betrek een nauwe, Spartaanse kamer met stapelbed, verfris me wat en breng dan de rest van de avond door in de gezellige Sticklebarn Tavern, een door de National Trust gerunde, oergezellige pub met lekkere pub grub en een  mooie selectie aan lokale biertjes.

Dag 3: Great Langdale – Bow Fell – Scafell Pike – Corridor Route – Sty Head – Wasdale Head

Aantal km: 20,7km
Aantal uren: 8u
Hoogtemeters: +1197m – 1218m
Wainwrights: 3 (Bow Fell, Esk Pike, Scafell Pike)

Ik zeg het bunkhouse vaarwel en keer langs de bekende weg (ja, weer door die wei !) terug naar het Old Dungeon Ghyll Hotel.

The wild animals of Langdale 

Damn, ik merk dat het thuisfront me heeft probeert te bereiken en ik heb geen GSM-ontvangst meer ! Ik besluit terug naar het New Dungeon Ghyll Hotel te stappen (langs de weg dit keer), neem daar een koffietje en profiteer van de Wifi om te communiceren. Ik neem een tweede start en bereik al snel het einde van de vallei.

Het mooie weer van het begin van de dag slaat al snel om terwijl ik me de steile oostflank van Bow Fell opzwoeg. Er komt mist opzetten, de wind wakkert aan, en de eerste regendruppels slaan me in het gezicht. De regen houdt al snel op maar die verdomde mist weet niet van wijken. Ik passeer de kleine Three Tarns en sta na een kleine twee uur stappen op de eerste top van de dag, de indrukwekkende Bow Fell, 902m. De mist maakt de oriëntatie zeer moeilijk en het pad is ook al niet meer echt duidelijk. Ik besluit het GPS-toestel uit te halen en oefen ook een beetje de orëntatie met kaart en kompas (die je veiligheidshalve altijd mee moet hebben) in.

Ik passeer achtereenvolgens Ore Gap, Esk Pike en Esk Hause. Voor me doemt een grote groep wandelaars op. Ik steek ze snel voorbij en maak me op voor de laatste klim naar het dak van Engeland. Het paadje blijft nauw en moeilijk te ontwaren in deze steenwoestijn. Ik bereik de top van Scafell Pike, 977m, in de huilende wind. Het is er berekoud, de mensen schuilen achter een enorme cairn, ik ben enorm trots hier te staan. Na Snowdon in 1994 en Ben Nevis in 1998 heb ik nu ook het derde punt van de National Three Peaks Challenge bereikt.

Top of England.

Ik daal de normaalroute af langs de noordwestelijke flank van Scafell Pike. Ondanks het minder goede weer kom ik tientallen wandelaars tegen. De directe weg naar Wasdale lijkt me toch maar redelijk vervelend, ik heb nog tijd genoeg en dus besluit ik de bekende ‘Corridor Route’ te volgen die de westelijke flank van het Scafell-massief dwarst. Dat was alvast geen foute keuze, het ruwe pad brengt me langs de indrukwekkendste landschappen van het Lake District: diep ingesneden kloven, grandiose uitzichten op het sombere landschap rond Wasdale Head en de dreigende, scherpe top van Lingmell.

De Corridor Route eindigt op de Sty Head Pass. Van hier is het weliswaar maar een kattesprongetje naar Borrowdale en Keswick, maar ik heb nog lang niet genoeg van het enig mooie landschap van Wasdale. Een lange maar weinig steile afdaling later sta ik in het volledig vlakke dal. Grijze, groene en bruine tinten overheersen.

 Upper Wasdale, met Great Gable links en Sty Head rechts.

Wat een ambiance, wat een stilte, wat een eenzaamheid. Overal zijn er stenen muurtjes die de verschillende weilanden begrenzen. In de verte zie ik de witte gebouwen van de befaamde Wasdale Head Inn, een beroemde pleisterplaats van Victoriaanse en moderne bergwandelaars en klimmers. Een overnachting in “the home of British rock climbing” is zeker niet goedkoop maar eigenlijk niet te missen. En dat ben ik ook van plan om te doen. Een grote kamer, een zacht bed, een badkamer, luxe !  En heb ik al iets over de lokale biertjes verteld ?

Dag 4: Wasdale – Black Sail Pass – Kirk Fell – Great Gable – Honister Pass – Borrowdale

Aantal km: 15,8km
Aantal uren: 7u15
Hoogtemeters: +1132m – 1105m
Wainwrights: 5 (Kirk Fell, Great Gable, Green Gable, Brandreth, Grey Knotts)

Na de geneugten van de dag tevoren is het nu weer tijd om de stoute stapschoenen aan te trekken. De lokale kanjers Kirk Fell en Great Gable wachten immers op mij. Vergezeld van een sympathieke fell walker die ik aan de ontbijttafel ontmoet heb, stappen we het Mosedale in.

Mosedale

Mijn metgezel waagt zich aan de traverse Pillar – Red Pike – Yewbarrow. Tot op de Black Sail Pass lopen onze paden gelijk. Het landschap van Mosedale  is fenomenaal mooi en het weer toont zich nog eens van zijn beste, voor het Lake District ontypische, kant.

Aan de Black Sail Pass aangekomen, scheiden onze wegen zich. Ik draai naar rechts af, het paadje wringt zich een weg naar omhoog op de zeer steile noordwestelijke flank van Kirk Fell. Af en toe moet ik de handen uit de mouwen steken, een rotsklimmetje (I) brengt me niet in verlegenheid.

Red Pike, High Stile en Grasmoor vanop Kirk Fell.

De flank wordt minder steil. Prachtige vergezichten eisen nu al mijn aandacht op. Ik zie Scafell Pike, de hoogste berg van Engeland waar ik gisteren nog stond, Hay Stacks, de all-time favorite van Alfred Wainwright, Wast Water en de Irish Sea.

De top van Kirk Fell is zeer breed. Een klots van een berg ligt uitdagend voor me: Great Gable !

Great Gable

Great Gable, en meer bepaald Napes Needle, een scherpe naald op de zuidelijke flank van Great Gable, is de echte geboorteplek van het Britse rotsklimmen. Mijn route is iets eenvoudiger, een goed maar steil pad leidt me naar Beck Head, de pas tussen Kirk Fell en Great Gable.

Beck Head en Great Gable.

Het laatste stukje naar de top van Great Gable heeft iets glorieus, de panorama’s worden steeds wijder: de Scafells aan de zuidelijke horizon, Buttermere, Blencathra met haar scherpe rotskammen, de harmonieuze manier waarop de oeroude stenen muurtjes in het landschap passen.

Great Gable, 899m, is het hoogtepunt van vandaag en eigenlijk ook van deze ganse tocht. Ik breng een uur door op de top en geniet ondanks de strakke wind van het prachtige landschap.

Na Great Gable gaat mijn route via Windy Gap, Green Gable, de onbeduidende punten Brandreth en Grey Knotts en een wel zeer fotogeniek meertje verder.

Vervolgens wordt het paadje onduidelijk, ik kies dan maar een rechtstreekse maar natte weg naar beneden. Aan de Honister Pass aangekomen valt niet te ontkomen aan de beschaving: de druk bereden weg tussen Borrowdale en Buttermere, een grote parking voor de vele ferratisti die de eerste Klettersteig van de U.K. komen doen, de YHA jeugdherberg,  de oude Honister mijn met bijbehorend museum… teveel mensen dus, en ik vlucht snel weg richting Borrowdale waarbij ik ook een stukje van het befaamde Coast to Coast Path volg, een creatie van de geniale Alfred Wainwright. De sympathieke YHA jeugdherberg van Borrowdale is mijn einddoel. Wat was me dat weer een mooie dag, het weer laat zich nog steeds van zijn beste kant zien (en dan te zeggen dat het nabije gehucht Seathwaite de natste bewoonde plek in de U.K. is) en landschappelijk was het gewoon top !

Dag 5: Borrowdale – Honister Pass – Dale Head – Cat Bells – Keswick

Aantal km: 18,7km
Aantal uren: 6u
Hoogtemeters: +1012m – 1025m
Wainwrights: 4 (Dale Head, High Spy, Maiden Moor, Cat Bells)

De tocht en de vakantie zitten er bijna op, nog één keer sta ik ’s ochtends op met het zalige gevoel een nieuw avontuur te beleven. Ik neem dezelfde weg terug naar de Honister Pass. Ik ben niet gehaast vandaag en neem me rustig de tijd om nog eens al die landschappelijke indrukken in me op te zuigen. Vanaf de Pass gaat het ietsje steiler recht naar het noorden richting Dale Head.

Dale Head zelf is een weinig spectaculaire top maar wel eentje met een indrukwekkende cairn en een nog indrukwekkender uitzicht op de Newlands vallei, de kam aan de rechterzijde die ik nog volledig ga afstappen (de rechterkant van de beroemde Newlands Horseshoe Walk), en de hoogste toppen van de Northern Fells, Skiddaw, 931m en Blencathra, 868m, aan de horizon.

Newlands Valley.

Al gauw verlaat ik Dale Head en daal een breed pad af tot Dalehead Tarn. Vanaf hier gaat het verder over de topjes High Spy en Maiden Moor. Enig mooie heidelandschappen en uitzichten op Derwent Water zijn mijn deel.

Het einde van de tocht nadert. Ik voel me wat triest, ja melancholisch. Ik mijmer over de vele indrukken die ik heb opgedaan. Ik had veel verwacht van het Lake District en die hoge verwachtingen zijn allemaal vervuld geworden. Als klap op de vuurpijl kan ik een koppel korhoenen spotten.

The famous black grouse.

Ik kom dichter en dichter bij de beroemde en druk bezochte Cat Bells. Ik kruis nu meer en meer (slecht uitgeruste) wandelaars. We naderen dan ook  Keswick, een van de toeristische hotspots in het Lake District.

Na de top van Cat Bells, 451m, gaat het een laatste keer steil naar beneden. Weemoedig kijk ik nog eens terug, zelfs al is de hoogte eerder bescheiden, is het landschap eenmalig mooi.

 De laatste kilometers leiden me langs de oevers van Derwent Water, voorbij chique B&B’s, hotels en teehuizen naar het drukke Keswick. De tocht zit erop, het is goed geweest. Voor de volgende dag wordt slecht weer met veel wind voorspeld, ik laat daarom mijn plan varen om Blencathra (via de befaamde Sharp Edge) te beklimmen. Die doe ik dan maar de volgende keer, want sowieso keer ik hier terug !

Praktische informatie

Moeilijkheidsgraad

• Lange (dag 2 t.e.m. 5) tot zeer lange etappes (dag 1). Als je in jeugdherbergen of B&B’s slaapt kan je het gewicht van je rugzak naar beneden halen. Bivakkeer je dan wordt je rugzak zwaarder, ga je langzamer en kunnen sommige etappes wat lang worden.
• Striding Edge is een beroemde Britse scramble. Met droog weer is dit heerlijk klimmen, bij nat en stormachtig weer pas je beter goed op.
• Kirk Fell via de noordwestelijke flank bevatte een heel korte klimpassage.
• Tussen High en Low Pike moet je onverwacht een rotswandje afdalen.

Transport

• Vlucht België – Manchester met SN Brussels Airlines. Reservatie via Connections (www.connections.be). Goed kijken of je bagage wel inbegrepen is !
• Trein: Manchester Airport – Penrith en Windermere – Manchester. Uurregeling en reservaties op de site van National Rail (www.nationalrail.co.uk).
• Bus: Penrith – Patterdale / Ambleside – Coniston / Keswick – Windermere. Uurregeling op de site van Cumbria County Council.

Seizoen

• Te doen het ganse jaar door. In de winter wordt het evenwel een stuk zwaarder door de korte dagen, sneeuw en ijs (stijgijzers meenemen !) en het gure klimaat.
• De herfst leek me het ideale seizoen voor deze tocht en de feiten hebben me gelijk gegeven (stabiel weer, nog redelijk lange dagen, minder toeristen dan in de zomer, geen midges). Toch heb ik mijn slaapplaatsen veiligheidshalve maanden op voorhand gereserveerd (en heb ik mijn route moeten aanpassen want sommige hostels waren toen al vol !) want het Lake District is en blijft een uitermate toeristische plek die jaarlijks miljoenen bezoekers trekt. Bivakkeren lost dit probleem uiteraard op.

Route

• Uitgestippeld met behulp van de gratis online kaarten van de Ordnance Survey op www.maps4free.co.uk en bikehike.co.uk/index.php.

Kaart en gidsjes

• Kaart: de fabuleuze British Mountain Map – Lake District kaart (1:40.000) van de British Mountaineering Council (BMC) waar het volledige Lake District National Park op staat.
• Gidsjes:
  • Rough Guide: England
  • Lonely Planet: Walking in Britain.
  • Cicerone: Lake District
  • The Wainwright Guides 

Overnachten

• Patterdale: YHA Patterdale
• Coniston: YHA Coniston Coppermines
• Langdale: Great Langdale Bunkhouse
• Wasdale: The Wasdale Head Inn
• Borrowdale: YHA Borrowdale
• Keswick: YHA Keswick
• Manchester: Turks Head Hotel

Meer foto’s

• Flickr

Websites

• WalkLakes
• GoLakes
• Wainwright Routes
• StridingEdge.net
• Where2Walk
• The Walking Englishman
• YHA